Өнөөдөр гэрт өнжихөөр шийдлээ. Намрын жихүүн өдрийн нэг болоод ч тэрүү гармааргүй санагдаад. Тэгээд интернэтээр аялаж дэвэн дэлхийн сонин хачинг уншиж хэрэггүй голдуу “хогон” мэдээллээр тархиа “цэнэглэв”. Бас хийх гэж байгаа ажлынхаа тухай албан бичиг төлөвлөж эрхтэн дархтануудад хаяглан суулаа. Гэрээс гараагүй ч гэсэн сэтгэл гэгэлзээд л байхийм. Нэг л зүйлийн тухай бодогдоостой. Яг юу бодоод байгаагаа өөрөө ч сайн мэдэхгүй л сууна. Ганцаардаад ч байгаа юм шиг, хэн нэгнийг үгүйлээд ч байгаа юм шиг. Магадгүй хэн нэгнээс хайр хүсээд байгаам болов уу? Би ганцаардаж бараг үзээгүй л гэж боддог юм. Гэхдээ өнөөдөр нэг л бишээ. Сүүлийн үед ээж, эгч нар бас найзууд гээд эргэн тойрныхон бүгд л эхнэр ав гэх юм. Зарим нь эхнэртэйгээ эргэж суу гэх юм. Заримдаа ч залхмаар болох юм. Бие биенээ хайрлахгүй юм бол эргэж суугаад ч яах юм билээ. Бас бэлэгдлийн чанартай эхнэртэй байснаас эрх чөлөөг эдлээд л ганцаараа явж байсан нь дээр гэж боддог юм. За энэ ч яахав ганцаардал хүмүүстэй олон янзаар “ханьсдаг” байх. Өнөөдрийн хувьд хайр намайг ганцаардуулаад байгаам байлгүй дээ. Удахгүй хайр чамайг хажуудаа суулгаад яагаад намайг үе үе ганцаардуулаад байсан бэ гээд залхтал чинь асууж хариугаа авна даа.
No comments:
Post a Comment