Блог уншигч та энэ гайхалтай зургийг харж байна уу? Давхар солонго гоё харагдаж байгаа биз। Байгалийн ийм гоё тансаг үзэгдлийг харсан хэн ч дуун алддаг। Арга ч үгүй биз. Борооны дараахи солонго бүр давхараараа харагдаж байхад уулга алдан баярлан харах нь зөвөө. Би энэ давхар солонгийн зургийг маш удаан харлаа. Харсаар байгаад сэтгэлийн тайвшралыг авсанаа мэдэрлээ. Гэхдээ би энэ удаад давхар солонгийн тухай бус саяхан анд бололцон нөхөрлөсөн найзынхаа тухай үзэглэхээр шийдлээ.
Ц.Хашчулуун гэж Монгол хэрнээ Америкжсан эртэй санаандгүй явж байгаад танилцсан юм би. Хашаа 18 настайгаасаа л эрдэм сурахаар хээрийн галуу үл хүрэх харийн нутгийг зорьсон аж. Тэнд 10-аад жил амьдарсан Хашаагийн яриаг сонсох үнэхээр гайхалтай. Тэрний яриа тэр чигээрээ л “мөнгө”. Овсгоотой зарим нь Хашаагийн яриаг бизнес болгох юм бол Монголоос олон тэрбумтанууд төрнө дөө гэж би боддог юм. Хашааг бусад Монголчууд шигээ Америкт мөнгө хураах гэж хөлсөө дуслуулан ажиллаж амьдарч байгаагүй гэхэд болно. Тэр Чингэсийн удамт ухаант Монгол эрийн ид хавийг гайхуулан ухаанааараа, тархины чадлаараа “мөнгө” олж байсан нь ярианаас нь илт. Гэхдээ тэр өөрийгөө магтах дургүй болохоор хэзээ ч би гэж цээжээ дэлдэн онгирон ярьдаггүй юм билээ.
Түүний бүхий л амьдрал нь бахархмаар. Бүр үлгэр шиг гоё, тансаг хайр дурлалтайгаа учирсан гайхалтай эр гэж би Хашааг танилцсан цагаасаа хойш дүгнээд байгаа. Тэр хүнгэнсэн бүдүүн хоолойгоор хүүхдийнх шиг гэнэн инээд нүүрэндээ тодруулаад намуухнаар ярьж эхэлдэг. Ойлгохгүй байгаа зүйлийг заавал ойлгуулна. Бүр ойлгуулах гэж хичээгээд л шавьдаа хичээл зааж байгаа багш шиг байдаг юм. Бас алиа марзан, хошин үгийг яриан дундуураа “шургуулаад” авдаг хөгжилтэй эр.
Гадаадад цөөхөн жил амьдраад ирсэн зарим хүн Монголоо муулаад л суучихдаг. Зарим нэг нь би Монгол хэлээ мартаж гээд л элдэв харь үг яриан дундуураа хавчуулаад л загвардаж өгдөгийг ихэнх хүмүүс мэдэж байгаа. Гэтэл Хашчулуунд ийм зан огт байхгүй. Тэр монголчуудтайгаа монголоор л ярина. Дунд нь хэзээ ч англи болон чөлөөтэй ярьдаг 5-6 орныхоо үгийг хэлдэггүй. Бүр Монгол хэлний “мастер” гээд боддоо. Хашаа монгол үг зүй, утгыг их сайн гаргаж оновчтойгоор хэлдэг юм. Ямартаа л “Хашаа, би чамаас ичиж байна. Чи энэ олон жил гадаадад амьдрахдаа монгол хэлээ судалсан юм биш биз” гэж би хэлдэг юм. Тэр бас амиа бодсон бэртэгчин занд дургүй. Саяхан тэр “-Би өөрийнхөө жаргалыг бодвол Америкт бэлэн зүйл дээр санаа зовохгүйгээр хэвтээд л баймаар байна. Гэтэл бас ингэж чадахгүй юмаа. Тиймээс Монголдоо компани байгууллаа. Олон монголчуудаа тэжээх ажлыг хийж байгаа минь энэ ш дээ” гэж ярьж байсан нь Хашаагийн бусдын төлөө гэж зовж шаналж явдаг сайхан зангийнх нь илрэл. Хашаа дэлхийн ихэнх орноор аялсан мундаг аялагч. Тэр даруухан болохоороо л би ингэж тэгж явлаа, ийм тийм юм үзлээ гэж сагсууран ярьдаггүй юм. Үзсэн харсан ихтэй Хашаатай “буу халах” ч урамтай ш дээ. Түрүүнд би Хашаагийн амнаас “бөөн мөнгө” унадаг гэж бичсэний учрыг блог уншигчид та нар одоо бүр сайн ойлгож байгаа байхаа. Тэр нэгэн удаа ярьж сууж байхдаа өөрийгөө давхар солонго гэж хошигнон тодорхойлсон нь яг оносон маш зөв тодорхойлолт боллоо гэж би олзуурхсан. Тэгээд сая давхар солонгийн гайхамшигт зургийг харж сууж сэтгэлийн тайтгарлал олж авахдаа ухаант андынхаа хэлсэн үгийг санаад энэхүү тэмдэглэлийг бичлээ. “Давхар солонго” болон хэнд ч анзаарагдахгүйгээр ажиллаж амьдарч байгаа Хашчулуун шиг 100 монгол залуус байх юм бол манай улс ч санхүүгийн хямрал энэ тэрээс амархаан гараад Азийн бар байтугай болж хөгжих юм байна даа гэж дотроо сэмхэн бодол тээж явдагаа энд бас сийрүүлчихэе.
АЙ ДАВХАР СОЛОНГО, ДАВХАР СОЛОНГО, ДАВХАР СОЛОНГО... ҮГЭЭР ЗҮЙРЛЭШГҮЙ ГАЙХАЛТАЙ...
Түүний бүхий л амьдрал нь бахархмаар. Бүр үлгэр шиг гоё, тансаг хайр дурлалтайгаа учирсан гайхалтай эр гэж би Хашааг танилцсан цагаасаа хойш дүгнээд байгаа. Тэр хүнгэнсэн бүдүүн хоолойгоор хүүхдийнх шиг гэнэн инээд нүүрэндээ тодруулаад намуухнаар ярьж эхэлдэг. Ойлгохгүй байгаа зүйлийг заавал ойлгуулна. Бүр ойлгуулах гэж хичээгээд л шавьдаа хичээл зааж байгаа багш шиг байдаг юм. Бас алиа марзан, хошин үгийг яриан дундуураа “шургуулаад” авдаг хөгжилтэй эр.
Гадаадад цөөхөн жил амьдраад ирсэн зарим хүн Монголоо муулаад л суучихдаг. Зарим нэг нь би Монгол хэлээ мартаж гээд л элдэв харь үг яриан дундуураа хавчуулаад л загвардаж өгдөгийг ихэнх хүмүүс мэдэж байгаа. Гэтэл Хашчулуунд ийм зан огт байхгүй. Тэр монголчуудтайгаа монголоор л ярина. Дунд нь хэзээ ч англи болон чөлөөтэй ярьдаг 5-6 орныхоо үгийг хэлдэггүй. Бүр Монгол хэлний “мастер” гээд боддоо. Хашаа монгол үг зүй, утгыг их сайн гаргаж оновчтойгоор хэлдэг юм. Ямартаа л “Хашаа, би чамаас ичиж байна. Чи энэ олон жил гадаадад амьдрахдаа монгол хэлээ судалсан юм биш биз” гэж би хэлдэг юм. Тэр бас амиа бодсон бэртэгчин занд дургүй. Саяхан тэр “-Би өөрийнхөө жаргалыг бодвол Америкт бэлэн зүйл дээр санаа зовохгүйгээр хэвтээд л баймаар байна. Гэтэл бас ингэж чадахгүй юмаа. Тиймээс Монголдоо компани байгууллаа. Олон монголчуудаа тэжээх ажлыг хийж байгаа минь энэ ш дээ” гэж ярьж байсан нь Хашаагийн бусдын төлөө гэж зовж шаналж явдаг сайхан зангийнх нь илрэл. Хашаа дэлхийн ихэнх орноор аялсан мундаг аялагч. Тэр даруухан болохоороо л би ингэж тэгж явлаа, ийм тийм юм үзлээ гэж сагсууран ярьдаггүй юм. Үзсэн харсан ихтэй Хашаатай “буу халах” ч урамтай ш дээ. Түрүүнд би Хашаагийн амнаас “бөөн мөнгө” унадаг гэж бичсэний учрыг блог уншигчид та нар одоо бүр сайн ойлгож байгаа байхаа. Тэр нэгэн удаа ярьж сууж байхдаа өөрийгөө давхар солонго гэж хошигнон тодорхойлсон нь яг оносон маш зөв тодорхойлолт боллоо гэж би олзуурхсан. Тэгээд сая давхар солонгийн гайхамшигт зургийг харж сууж сэтгэлийн тайтгарлал олж авахдаа ухаант андынхаа хэлсэн үгийг санаад энэхүү тэмдэглэлийг бичлээ. “Давхар солонго” болон хэнд ч анзаарагдахгүйгээр ажиллаж амьдарч байгаа Хашчулуун шиг 100 монгол залуус байх юм бол манай улс ч санхүүгийн хямрал энэ тэрээс амархаан гараад Азийн бар байтугай болж хөгжих юм байна даа гэж дотроо сэмхэн бодол тээж явдагаа энд бас сийрүүлчихэе.
АЙ ДАВХАР СОЛОНГО, ДАВХАР СОЛОНГО, ДАВХАР СОЛОНГО... ҮГЭЭР ЗҮЙРЛЭШГҮЙ ГАЙХАЛТАЙ...
No comments:
Post a Comment