МИША ЧАМАЙГ МӨНХЛӨХСӨН

Хувь заяаны дарвуулт хөлгөнд чамтай аялана гэхээр
Хуй салхитай орчлонд удаан амьдармаар санагдах юм.
Ө-О-д зориулав.
Би чамайг зурахсан гэж боддог
Би чамайг зурахсан гэж бодох бүртээ
Бийр будаг нийлүүлж сураагүйдээ харамсдаг
Би чамайг мөнхлөхсөн гэж хүсдэг
Би чамайг мөнхлөхсөн гэж хүсэх бүртээ
Бишгүүр үлээдэггүйдээ, хуур барьдаггүйдээ халагладаг
Би л чамайг мэдэх болохоор тэр шүү дээ
Бийргүйгээр хөгжимгүйгээр мөнхрөл байх аргагүй
Бичих яахав дээ
Бидний хувьд зүгээр л яриа юм.
Би, би, би... Яагаад байгаагаа мэдэхгүй байна. Би Мишаг хараагүй бас уулзаагүй хэрнээ түүнийг бодсоор.
Яг л анхны хайртайгаа учирсан юм шиг сэтгэл гэгэлзээд байдаг болчихлоо. Гэхдээ энэ бол дурлал биш. Би яагаад ч түүнд дурлаж болохгүй. Харин түүнийг найзын, ахын ёсоор хайрлаж болно. Үүнийгээ түүнд бас хэлсэн байгаа. Ингээд л элдвийг бодон хэвтсээр... Нойр хулжаад алга болж.
Хоёр хоногийн өмнө чатлаж байхдаа Миша надад зөндөөн олон зургаа явуулсан. Би түүнээс зураг ирэх бүрт нь өөрийн эрхгүй дуун алдсаар байлаа.
Гайхалтай. Тэр зурган дээрээ ямар гоё харагдаж байсан гээч. Түүний харц үнэхээр гайхалтай. Зүгээр л харцаараа бүхнийг өгүүлсэн байлаа. Би Мишагийн харцыг унших гэж оролдсоон. Өөрийнх нь хэлсэнээр яг соронз. Бодол хөвөрсөөр... Би өөрийн эрхгүй үзгээ шүүрэн авч түүнд зориулан эл тэмдэглэлээ бичихээр шийдлээ. Би Мишаг огтхон ч хараагүй хэрнээ хэзээний танил шиг л бичиж байна.
Түүний тухай үгс цээжний гүнээс хөвөрсөөр...
Би тэрлэсээр... Бодлоо цааш үргэлжлүүллээ. Онгод гэж надад байдаг бол яг одоо түүнийг хөглөөд Мишаг зурах юмсан гэж бодлоо. Бийр багсны гайхамшигийг мэдрүүлэн Мишаг “Жоконда” шиг зурж түүхэнд мөнхлөх хүсэл байгаагаа өөрөөсөө нуулгүйгээр мөрөөдлөө. Мишаг яаж зурах вэ гэж бас бодлоо. Зүгээр л байгаагаар нь зурая гэж хүслээ. Тэр өөрөө агуу хүн. Гэрэл цацаруулсан хүн. Яг л бурхан шиг хүн.
Харин түүний зурагны гол “шигтгээ” нь инээмсэглэл нь байх болно гэж бодлоо. Би хэдийгээр түүнийг хараагүй ч инээмсэглэлийг нь мэдэрч байна.Мишагийн инээд яг нар шиг хүмүүсийг дулаацуулдаг байх.Уг нь би Мишаг инээж буй зургаа явуулаач гэж гуйсан л даа. Гэвч тэр “гайхамшигт” инээдийг би харах хувь дутлаа. Хэрвээ би зураач байсан бол Мишаг заавал “Жоконда”-аас илүү зурна даа. Мишагийн зургийг харсан хүн бүр л дуун алдаж эрч хүч энерги авч байхаар зурах юмсан.
Миний бодол цааш хөвөрсөөр... Би хөгжмийн зохиолч байсан бол гайхалтай аяз зохиох юмсан гэж мөрөөдлөө. Моцартын симпионуудаас илүү гайхалтайг шүү. Миний аязыг дэлхийн сая сая хүмүүс сонсоод хэзээ ч уйдахгүй байнга сонороо мялааж байх. Тийм л аяз “төрүүлэх” юмсан. Тэгээд энэ аязаа заавал “Бамбарууш” гэж нэрлэнэ гээд л...
Дэндүү романтик бодол хөвөрүүлсээр...
Мишагийн илэн далангүй байдал, хүүхэд шиг ааш бас шударга зан нь намайг эзэмджээ.
Миша, би чамайг мөнхлөмөөр байна. Даанч бурхан надад зурдаг бас хөгжмийн авьяас бага заяажээ.
Миша, чи намайг өөрчиллөө. Чамайг би заавал мөнхлөнөө! Чамд баярлалаа.
Ай даа, Миша минь!
Аз жаргал минь, гуниг минь
Ахиж олдохгүй хатуухан дарс минь
Ахдаа бүү гомдоорой
Бүтэлгүй би чамайг хайрлаж болохгүй нь
Бүлээхэн уруулаар шагнаж чадахгүй нь
Дуулим энэ орчлонд
Дуу муутайгаар чамайг оллоо
Ай даа, Миша минь!
Аз жаргал минь, гуниг минь
Амраглаж болохгүй бүргэд минь
Ахдаа бүү гомдоорой
Өөдөө нисэх жигүүр чинь хүчтэй байсан ч гэлээ
Өөдгүй би дүүлж чадахгүй нь
Эгмэнд чинь шарх, цээжинд чинь гуниг үлдээхээсээ өмнө
Энэ хувь тавилангаасаа холдоё
Ай даа, Миша минь!
Аз жаргал минь, гуниг минь
Алсад одогч гэрэлт шувуу минь
Ахдаа бүү гомдоорой
Арчаагүй би чамайг дайлж ч чадсангүй
Амтат жимс яруу дууны алинаар нь цэнгүүлсэнгүй
Сайн морины дэлэнд дарцаг адил дэрвэх
Саруул идэр биеийг чинь юугаар ч чимсэнгүй
Ай даа, Миша минь!
Ахдаа бүү гомдоорой